22 AYLIK UYKU SERUVENIMIZDE: 6. AYDAN BUGUNE

Arda 6 aylik olunca dedim kendi kendine uyumaya nasil alistiririm malum okuyoruz ogreniyoruz ya cocugun uyku sagligi icin gerekli. Cunku gunduzleri kucagimda gezdirerek uyutuyordum.Eminim cogu anne boyle uyutmustur ya da uyutuyordur. Ama cocuk buyudukce kilosu arttikca o kollarin da dermani kalmadi, eh durmak yok illa gezicez gez babam gez de nereye kadar! Aksamlarida emerken uyuyakaliyordu eskisi gibi 2 saat olmasada 4 satte bir falan uyaniyordu artik. Hemen internetten arandi tarandi forumlar okundu vs. Cogumuzun duydugu Ferber ve Tracy Hoggla tanisildi. Ama yok dedim ben cocugumu aglatamam kiyamam karsiyim ben boyle seylere kalsin dedim. Gittigi yere kadar gezdiririm ben onu dedim. Dedim de dedigimle kalmadim iyi ki :) Bu arada oglumu ayakta sallama taraftarida degildim. Eh bir kac kez sallamazligim da yok degil ama saolsun ne sevdi ne de alisti :) Sonrasinda baktim kollar alarm veriyor, 6. aya gelmis toraman bir cocuk daha ne kadar kucakta tutulabilirdi. Dusundum bu  yontemler evet cocugu aglatiyor ama kendi iyilikleri icin. Zaten onlarin iyiligi olan bir cok seyde aglamiyorlar mi? Mesela kesici bir seyle oynamayi cok istese deli gibi aglasa agliyor diye verecekmiyiz  elbetteki hayir e nolcak cocuk aglayacak zirlayacak bir sekilde susacak cunku kendi iyiligi icin. Tabi bu benim dusuncem.Iste bu yoldan hareketle ben de iki yontemi harmanlayarak kendimce deneyeyim dedim ve gunduz uykularindan basladim. Babamizin olmadigi bir gun basladim  sadece oglumla ikimizdik karisan eden olmadan:) Baktim uykusu gelmis yatirdim yataga, tabi noluyoruz nasil yani diye bakti anlamadi once. Ben tepesinde sirtini sivazliyorum eeee eee piss piss yapiyorum fonda da Raymond Lap in bebekler icin uyku muzigi. Sonrasinda basladi aglamaya ve giderek artti bu aglamalar, al beni diye yalvaran bakislar. Benimde basladi icim burkulmaya. Ama baya arastirmistim ve bu kadar aglamadan sonra bebek yataktan cikarilmamaliydi kararli olunmaliydi ustelik katila katila aglamiyorduda. 15 dkka gecti aglaya aglaya yatakta dort donuyor bizim kuzu. Ben moralimi bozmadim yanibasinda basini  sirtini oksadim pis pislerime devam ettim sakinlestirmeye calistim ama kucagimada almadim odadan da ayrilmadim ve 30 dkka sonra aglamaninda vermis oldugu yorgunlukla birazda uyudu kaldi bende derin bir oh cektim.Ertesi gun yine ayni sekilde ama aglamalar azaldi. Ertesi gun biraz daha azaldi ben hep yaninda basini sirtini oksadim ama ilk gunden beri agliyor diye hic kucagimada almadim.  1-2 gun icinde aksam uykularindada uygulamaya basladim emzirip uyumadan yatagina koydum muzigini actim. Sonrasinda her gun yavas yavas uzaklasmaya basladim elimi cektim,sonra koltuga oturdum ve en sonunda sadece muzigi acik sekilde kendi kendine uyumayi ogrendi. Tabi bir daha hic aglamadan mutlu mesut uyudu hep diyemeyiz,elbette arada mizmizlandigi agladigi oldu ama bir kac dakika o kadar. Gece emmek icin uyanmasi disinda artik gece bazen uyandiginda kendisi uykuya dalabiliyordu. Sonucta ogrendi ki gece kendi uyandi bakti uykusu var kendi uyudu.Acikti uyandi ozaman uyumadi beni bekledi :)) Elbetteki her cocuk farkli, hepsinde ayni sonuca ulasilacak diye bir kaide yok. Biz uyguladik verim aldik. Bu arada bizim bir filimiz vardi hic boyle bir amacimiz yokken bu fil oglumun hem uyku arkadasi hem de kankasi oldu:)Evde birlikte takiliyorlar yeri geliyor agizda isirilmak suretiyle dis kasiyicisi yeri geliyor pofuduk minderi oluyor.Disarda aklina gelmiyor o ayri. Ama en onemlisi uyku arkadasligi oldu bizim icin ona sarilip yataginda gece gunduz misil misil uyuyor.Tatillerde bile ilk goturulecekler listemizin basinda bulunur kendisi. Kimselerle paylasmaz bizle bile. Hala da onsuz uyumaz onun yeri doldurulamaz. Iyi ki ona sahibiz basimizdan eksik olmasin diyoruz :)

Sonra ogrenildi ki artik buyudukce gece emmeleri aliskanliktan oluyormus yoksa cokta aciktigindan degilmis.  Daha uzun gece uykusu icin kollar sivandi gece her uyandiginda kolay uyusun diye meme vermek yoktu artik onun yerine bazi uyandiginda su vermeye basladim ya da sadece sirtini sivazladim pis pislarla. Bu konuda da yardimci oldu beni cok zorlamadi canim oglum.Ne zaman memeyi biraktik (8-9 aylikti) o zaman uzun  gece uykusunun sirrida ortaya cikti baslasin deliksiz uykular. Tabi dis,hastalik vs. durumlar haric. Dis ve hastalik konusunda bir tek gece uykusunda problemlerimiz oldu cok fazla olmasada. O zamanlardada duzeni bozulmasin diye her agladiginda almadim iki gunden fazlada kucakta uyutmadim malum hemen yeni seylere alisiyorlar ve benim kurdugum duzeni bozmaya hic niyetim yoktu. Nitekim boyle gunleride basariyla atlattik duzenimizi bozmadan.Evet artik kendi uyumayi ogrenmisti oglum.Banada huzur ve mutlulugun kapilari aralanmisti :) 

Uyku saatleri konusundada gunduzleri hep dedigim gibi ayni saatlerde uyutmaya ozen gosterdim, bir gun disardaysak sonraki gun evde yataginda uyuttum. O da bu saatlere alisti. Sira gece uykularinin saatlerini duzenlemek kaliyordu geriye. Buyume hormonu saat 22 den sonra salgilanmaya basliyormus diye ogrendikten sonra  uyku saatini her gun 5 dakika geri cekerek yavas yavas saat 8'e indirdim. 

Artik 8 dedimi hop yataginda muziksiz uyuyan yeri geldimi masal anlatarak  ya da ali babanin ciftligini dinleyerek uyuyan bir cocuk oldu elimizde ve bugunlere kadar bu sekilde geldik cok sukur. Ben onu 8 de yatagina koymasam o daha oturur eminimki ama o biliyor ki 8 de yataga girdimi uyunulacak ve uyuyor. Hersey sizin alistirmaniza bagli benim anladigim. Simdi onumuzde 2 yas sendromu var ve bugune kadar ki tum duzenimizin yerlebir olabilme ihtimaline korkuyorum hadi hayirlisi:)Son olarak hosuma giden  bir sozle yazima noktayi koyuyorum,

       "Bebek gibi uyuduklarini soyleyenler  genellikle cocuk sahibi olmayanlardir" LEO J. BURKE.